Syn został skazany na 8 miesięcy więzienia za pobicie kolegi po pijanemu. Wcześniej też był karany. Złożył wniosek o odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego, ale sąd odmówił twierdząc, że nie pozwalają na to zachowanie i dotychczasowa postawa syna. Nie wzięto pod uwagę, że ja jestem ciężko chora i tylko syn się mną opiekuje. Czy jest jakaś szansa na zmianę orzeczenia sądu?
Na postanowienie sądu penitencjarnego o odmowie udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego przysługuje zażalenie skazanemu lub jego obrońcy, prokuratorowi, a także sądowemu kuratorowi zawodowemu lub dyrektorowi zakładu karnego, jeżeli składali wniosek. Zażalenie należy wnieść w terminie 7 dni do właściwego miejscowo sądu apelacyjnego za pośrednictwem sądu penitencjarnego (sądu okręgowego), który wydał postanowienie.
Zgodnie z art. 43la Kodeksu karnego wykonawczego, sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki:
1) wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy albo wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności w wymiarze niższym niż 3 lata i któremu do odbycia w zakładzie karnym pozostała część tej kary w wymiarze nie większym niż 6 miesięcy,
2) odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie szczególne względy wskazujące, że w razie odbycia kary w tym systemie nie zostaną osiągnięte cele kary;
3) skazany posiada określone miejsce stałego pobytu;
4) osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły na to zgodę;
5) odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne.
Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.
Jak stwierdził Sąd Apelacyjny w Katowicach w postanowieniu z dnia 23 marca 2021 r. II, sygn. akt: AKzw 241/21, zgodnie z treścią art. 43la § 1 k.k.w. czynnikiem determinującym możliwość udzielenia osobie skazanej zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, nie są względy rodzinne, czy zawodowe, lecz względy prognostyczne, istniejące po stronie ubiegającego się o zezwolenie na takie dobrodziejstwo.
Dokonując oceny warunków udzielenia zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd powinien przede wszystkim mieć na względzie jego dotychczasowa linię życiowa i to, czy pozwala ona na uznanie, że zasadnym byłoby umożliwienie odbywania orzeczonej kary pozbawienia wolności w warunkach wolnościowych. Okoliczności związane z sytuacją osobistą skazanego nie są przesłanką do wyrażenia zgody. Kwestie te mogą być przedmiotem postępowania w przedmiocie odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności lub udzielenia przerwy w jej odbywaniu, nie zaś niniejszego postępowania.
Także Sąd Apelacyjny w Krakowie w postanowieniu z dnia 9 marca 2018 r., sygn. akt: II AKzw 114/18 orzekł, że z odbywania przez skazanego kary w systemie dozoru elektronicznego nie powinny korzystać osoby, które swoim zachowaniem wykazują daleko posunięte lekceważenie dla podstawowych reguł porządku prawnego, ponieważ z góry można przyjąć, że dozór elektroniczny będzie niewystarczający dla osiągnięcia celów kary.
Niniejsza porada została opracowana w ramach zadania publicznego pn. „Punkt nieodpłatnej pomocy prawnej/nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego w Powiecie Łomżyńskim w 2025 r.”, które jest finansowane ze środków przyznanych przez Powiat Łomżyński otrzymanych z budżetu Państwa jako dotacja celowa.